«es quando onbre presume de fazer mas que non deue, nin puede; e ay superbia de desconosçençia, esto es, quando onbre quiere estamento el qual non le conuiene, presumiendo que le conuenga; ay superbia de pramatica, esto es, quando onbre menospreçia todo onbre. De·la superbia comunmente desçienden tres cosas: la primera, que non faze onor nin reuerençia a mayor de sy mesmo; la segunda, que non quiere»