«por respecto suyo con mayor fe le ayudasse que yo: y ella mandando me como quien mandar me puede que sin tardança en busca de aquella senyora fuesse: prometiendo me que si en alguna manera mi ayuda le fuesse prouechosa que no dudasse saluo que mas mia que nunqua a·la çazon la ternia. Y con gran affeccion los fechos de Fiometa me encargaua: porque siquiera ella conociesse que su piadoso scriuir no fue en·balde:»