«amor senyorea: mj anjmo mas razonable se muestre. Contemplando jnfinjdas vezes en·la figura que de su senyora en hun pergamjnjo pintada traya. Mas como vn dia aquexado del deseo d·estrema pasion: forçado con lagrjmas e sospjros delante d·aquella en sta forma dezia. O tu ! ymagen figura d·aquela que mis oios contemplar otra cosa no desean: no t·enoges si mj jesto nj fabla a ti mas trjste qu·en ningun»