«/ triste et pobre de plaser. § Qvanto mas uos me matays / tanto mas io uos deseo / con quanto mal me mostrays / resuscito quando os ueo / pues si fuesse el contrario / mirad sy podria ser / triste et pobre de plaser. § Avn que uos a mi matays / non sereys ya mas loada / e diran sy lo faseys / a·moro muerto grand lançada / pues non deys atal salario / a quien uuestro quiere»