«diera: yo soy cyerto que vos ya fuerays mia sin hauer de hir agora a los stranyos reynos a conquerir·os. Mas bien pareçe que por mengua de no saber quexar mis males ni tractar sigun aquellos que los amores siguen conuiene con tal remedio e final repuesta quedar tal qual oyo yo agora: pero no contrasta que si Fiometa sopiesse quanto yo soy desdichado con vos no solo poca sperança abria en poder le yo ayudar antes»