«tanta vitorja me da y a vos no menos condena por qujtar muchas quexas: y verne solo a dezir: que si aquella afiçionada firmeza que sjempre por jestos y obras me sinnjficastes, en vuestro coraçon enamorado pareçe no basta traer·os de donde vos partistes, aquella que sin viçio tengo a fazer por vos quanto aquella sin dar ofensa nj cargo a·mj onra s·estiende: bolber·os por sentir vuestra amjgable platica me faga digna»