«grand amor que le tenedes. Vamos a·casa, e por ventura pedrica, en otro lugar. E quando fueren a casa pregunto, a·las moças. Es venjdo mi fijo. E dixeron. Non njn njnguno de sus disçipulos. E la virgen non podia sosegar, e apretaua·se las manos. E dezja. Ay triste que sera de mj fijo e de mj. e dezja la Magdalena. Señora non vos prometio que comeria con vos.»