«de un oliuar / mas fermosa que arreada / vi serrana que tornar / me fiso de mi iornada. § Torne·me en su compannia / por faldas de una montanna / supplicando si·l plasia / de mostrar·me su cabanna / dixo non podeys librar / sennora aquesta uegada / que superfluo es demandar / de quien non suele dar nada. § Si lealtad non me acordara / de·la mas lynda figura / del todo me enamorara /»