«/ digno de seyer muy loado / e non menos acatado / hi adorado / por entendido e gracioso / si de vuestro poderoso / valeroso / saber non soy socorido / pocho menos soy perdido / de hun dolor tant criminoso / que nunqua me da reposo. § Falle·me por mi peccado / enamorado / de huna noble senyora / la qual asi me anamora / que a·desora / mi coraçon ha robado / hi ella non tiene»