«sea tan enoiosa quanto vuestra tardança me daua pena: en special porque alegres nueuas sopiesse por vos y no tales como agora scriuistes de Fiometa: y porque vehays quanto me duele su muerte deueys sin duda pensar que tan llagada me veo que me haze partir la voluntad de amores: las quales los alegres coraçones piden mayormente quando a execucion llegan. Pues no deueys consentir que yo no mostrando mas sentimiento de aquella assi me diesse al»