Mot | Accepció | Frase | Situació | |
---|---|---|---|---|
gracia |
muchos religiosos para los quales las berças fueron bien aparejadas. E assi | dando gracias | a Dios houimos doble gozo: assi por la salud del hombre como por
|
D-Vida-015v (1488) | Ampliar | |
gracia |
leuo la a otro frayle que parecia mas enfermo. E aquel entonçe | fizo gracias | a Dios por el amor: e el por semblante pensando mas en su
|
D-Vida-022v (1488) | Ampliar | |
gracia |
cayeron en el lago. E nos aprissa corriendo aquexamos a·los monesterios | dando gracias | a nuestro Dios que nos libro de tantos peligros e nos mostro tantos
|
D-Vida-024v (1488) | Ampliar | |
gracia |
fingiendo se no saber la razon por que eran venidos, fizo les muchas | gracias | diziendo que bien hauian fecho porque eran venidos en ayuda d·Alexandre contra
|
B-ArteCaballería-123r (1430-60) | Ampliar | |
gracia |
francamente la jnjuria de la luenga paga, de·la qual cosa los gallos | gracias fazientes | , en tiempo conujnjente el cumplio la promesa, enujo su mayordomo muy fiel
|
B-ArteCaballería-132r (1430-60) | Ampliar | |
gracia |
con mayor constancia acerca aquel desastre mesmo, de que le fueron dadas muchas | gracias | por·el senado, por razon que no se era desesperado de·la cosa
|
B-ArteCaballería-137v (1430-60) | Ampliar | |
gracia |
Que aqui tenga el vientre lleno de viandas e aculla el anima | de graçias | . E faga su viaje de·los deleytes d·este mundo a·los deleytes
|
C-Consolaciones-006r (1445-52) | Ampliar | |
gracia |
lo propio suyo. E por ende non deues otra cosa fazer sinon | dar graçias | al tu criador remedando a Job que dezja. El señor lo dio e
|
C-Consolaciones-028r (1445-52) | Ampliar | |
gracia |
en muchos pecados aprenden por la graçia de Dios en sus coraçones quantas | graçias | deue dar a Dios por la su saluaçion. Por quanto ansi plogo a
|
C-Consolaciones-029v (1445-52) | Ampliar | |
gracia |
pobreza sea humillado, e el otro en·la riqueza sea ensalçado. e | de graçias | a Dios en·la su prosperidat. Jten a vno da flaqueza e a
|
C-Consolaciones-030r (1445-52) | Ampliar | |
gracia |
el apostol diziendo. sienpre vos gozat e en todas las cosas a Dios | graçias dat | . E por çierto si a alguno fuere dicho que todas las piedras
|
C-Consolaciones-039v (1445-52) | Ampliar | |
gracia |
es dicho perfecto onbre synon quando es en la vegedad. e deuemos | dar graçias | a Dios porque en tal hedat somos llegados onde es muerto el cuerpo
|
C-Consolaciones-056r (1445-52) | Ampliar | |
gracia |
E assi quando Dios te da la spiritual consolacion: recibe la: faziendo le | gracias | : mas da te a entender que es don de nuestro señor Dios: e
|
C-Remedar-030r (1488-90) | Ampliar | |
gracia |
mas el hombre faze mal: no atribuyendo lo todo a Dios: faziendo le | gracias | . E por esto no abundan en nos: los dones de gracia: por que
|
C-Remedar-031r (1488-90) | Ampliar | |
gracia |
e attribuye a ti: lo que es tuyo. Conuiene saber: da a Dios | gracias | : por la gracia. e a ti solo attribuye la culpa. e conosce ser
|
C-Remedar-031v (1488-90) | Ampliar | |
gracia |
los quisiesse dar alguna consolacion: siempre lo alabarian. e siempre le querrian | dar gracias | . O quanto puede el amor puro de Jesu sin mezcla de algun prouecho:
|
C-Remedar-032r (1488-90) | Ampliar | |
gracia |
mi pobre peccador. O padre de·las misericordias: e Dios de toda consolacion. | gracias | te fago que tu me recreas algunas vezes con tu consolacion: siendo indigno
|
C-Remedar-039r (1488-90) | Ampliar | |
gracia |
yo lo quiero cobrar todo. e con gran premia requiero: que me | fagan gracias | por ello. Esta es la verdad. con que se destruye la vana gloria.
|
C-Remedar-043v (1488-90) | Ampliar | |
gracia |
lo dulce: e lo amargo. lo ledo: e lo triste. e fazer te | gracias | : por quantas cosas me contecen. Guarda me de todo peccado: e no temere
|
C-Remedar-049v (1488-90) | Ampliar | |
gracia |
cielos ante de tu passion: E dend[e] de·la sagrada muerte. o quantas | gracias | soy obligado a te dar: por que has querido mostrar a mi e
|
C-Remedar-050r (1488-90) | Ampliar |