fuso -a

Tomado del latín fusum, part. pas. de fundere, 'derramar, derretir'.
Nebrija (Lex1, 1492): *Fusus. a. um. participium a fundo. is.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
  • 1
    adj.
    Que está desbaratado o deshecho.
    Exemples
    • «Andando rjo ajuso / vno fablo con ataio / sy querja ser mas | fuso | / memento honbre confuso / pensamjento o badajo / o rastro de caracol» [E-TristeDeleyt-172v (1458-67)];
      Ampliar
    Distribució  D: 1;
Formes
fuso (1);
Variants formals
fuso -a (1);
1a. doc. DCECH: Ø (CORDE: 1385-1407)
1a. doc. DICCA-XV 1458-67
Freq. abs. 1
Freq. rel. 0,00570/10.000
Família etimològica
FUNDERE: confundir, confusamente, confusión, confuso -a, difundir, difusamente, difusión, difuso -a, efusión, fundimiento, fundir, fúsil, fusión, fuslera, fuso -a, hundido -a, hundir, infundir, infusión, infuso -a, perfundir, refundir, refusión, rehusar, sangfoniment;