ipso iure

Nebrija (Lex1, 1492): Jpse .a .um. pronomen. por el mesmo. Jus iuris. por el derecho dela lei.
  • loc. lat.
    Por esa ley, por disposición legal.
    Exemples
    • «segunt desuso dito es qu·el dito campo cayga e sia caydo | ipso jure | e ipso facto en comisso et el vtil domjnjo sia consoljdado con·el» [A-Sástago-214:020 (1460)];
      Ampliar
    Distribució  A: 1;
Formes
ipso jure (1);
Variants formals
ipso jure (1);
1a. doc. DICCA-XV 1460
Freq. abs. 1
Freq. rel. 0,00570/10.000
Família etimològica
IUS: adjuración, adjurar, conjuración, conjurado -a, conjurador -ora, conjurar, conjuro, esperjurio -a, injuria, injuriado -a, injuriador -ora, injuriante, injuriar, injuriosamente, injurioso -a, injustamente, injusticia, injusto -a, ipso iure, iudex -icis, iuratus -a -um, iuris et facti ignorantia, ius -ris, ius luendi, jura, jurada, juradería, jurado, jurador -ora, juramentar, juramento, jurante, jurar, jurgio, jurídico -a, jurisdicción, jurista, juro, justamente, justedad, justicia, justiciado, justiciado -a, justiciar, justicier, justiciero -a, justificación, justificadamente, justificado -a, justificar, justo, justo -a, perjurar, perjurio, perjuro -a, sinjusticia;
IPSE: açó, aquese -a -o, aquexe -a -o, asimismo, ço, ese -a -o, exe -a -o, ipso facto, ipso iure, mateix -eixa, mismamente, mismo -a;