mialla

Resultado aragonés de origen incierto, probablemente del latín vulgar MEDALIA, por disimilación de MEDIALIA, plural de (AES) MEDIALE, 'moneda de cobre de medio dinero'.
Nebrija Ø
  • 1
    sust. fem.
    Moneda de escaso valor, equivalente a medio dinero y con un peso de 0,75 gramos.
    Variants lèxiques
    meaja;
    Exemples
    • «con los rinyones e banços e quallar a precio de quatro dines e | mialla | . Item el alhaxe con la tripa quatro dines e mialla. Item» [A-Aljamía-09.11 (1488)];
      Ampliar
    • «doblero setze onças e al dinaral ocho onças. gana·sse vn dinero y | mjalla | por saquo.§ Octauo conto.§ El octauo conto a·razon de trenta dos sueldos» [A-Ordinaciones-013v (1418)];
      Ampliar
    • «recibio el dito bayle de Garcia Granyen vezino de·la dita ciudat .ij. dineros | mjalla | jaqueses los quales faze de trehudo en cadaun anyo al senyor rey» [A-Rentas1-013v (1412)];
      Ampliar
    • «de cordero et de crabito entro a Pascua de Pentecosta de cada cabeça | miallya | . Et de pentecosta d·aquj a sant Johan de cada cabeça un» [A-Rentas2-019r (1417)];
      Ampliar
    Distribució  A: 35;
Formes
mialla (10), miallas (1), miallya (20), miallyas (1), mjalla (2), myalla (1);
Variants formals
mialla (13), miallya (21), myalla (1);
1a. doc. DCECH: 1362 (CORDE: 1331)
1a. doc. DICCA-XV 1412
Freq. abs. 35
Freq. rel. 0,199/10.000
Família etimològica
MEDIUS: comedio, demedio, entremedio, inmediatamente, inmediato -a, intermedio -a, mediadamente, medianamente, medianeramente, medianero -a, medianía, mediano -a, mediante, mediar, medio -a, mediocre, mediodía, mediterráneo -a, meolla, meollar, meollo, meridiano -a, meridional, mesana, mialla, mija, mijancero -a, mirrauste, mitad, mitjançant;