octavo -a

Tomado del latín octavus, derivado de octo, 'ocho'.
Nebrija (Lex1, 1492): Octauus .a .um. por coa ochava.

Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
  • 1
    num.
    Que en una serie le preceden otros siete.
    Variants lèxiques
    huiteno -a, ochavo -a, ocheno -a, ocho;
    Exemples
    • «de·la dicha ciudat de Calatayut el present et jnfrascripto dia de oy | octauo | del mes de noujenbre et añyo present de mil quatrozientos setanta y nueue» [A-Sástago-236:001 (1479)];
      Ampliar
    • «En·el septimo se consolida y se refirma la medrilla. En·el | octauo | se confirman los neruios con·los huessos. En·el noueno mueue la» [B-Salud-015v (1494)];
      Ampliar
    • «su fuerça .ix. grados adelante: y otros .ix. atras.§ Del octauo cielo.§ El | octauo | cielo es: donde tienen su assiento los doze signos. El qual faze su» [B-RepTiempos-021r (1495)];
      Ampliar
    • «mortal que cruelmente sea cruçificado. E asy se acabo la setena estaçion.§ La | octaua | estaçion fue de·la casa de Pilatos, a·la cruz. Onde es de» [C-SermónViernes-039r (1450-90)];
      Ampliar
    • «de·la fe apostolica. han menester absolucion papal por la extrauagante de Bonifacio | octauo | . Los que vsan de tales gracias, o letras assi obtuuidas ay absolucion papal.» [C-SumaConfesión-028v (1492)];
      Ampliar
    Distribució  A: 3; B: 27; C: 21; D: 10; E: 14;
Formes
octaua (14), octauas (4), octauo (52), octhaua (1), otaua (1), otauo (3);
Variants formals
octavo -a (70), octhavo -a (1), otavo -a (4);
1a. doc. DCECH: 1580-90 (CORDE: 1250)
1a. doc. DICCA-XV 1417
Freq. abs. 75
Freq. rel. 0,336/10.000
Família etimològica
OCTO: dezigüeito, dezigüiteno -a, dieciocheno -a, dieciocho, hueito, huicientos -as, huitanta, huiteno -a, ochava, ochavario, ochavo -a, ocheno -a, ochenta, ocho, ochocientos -as, octava, octavario, octavo -a, octavus -a -um, october -ris, octogesimus -a -um, octubre, veintiocho;