omplir

Resultado aragonés, común con el catalán, del latín IMPLERE, 'llenar', derivado de PLERE.
Nebrija Ø
  • 1
    verbo trans.
    Llenar <una persona o una cosa> por completo [a alguien o algo] de [algo].
    Relacions sinonímiques
    colmar, cuajar1, cumplir, hartar, llenar;
    Variants lèxiques
    henchir;
    Exemples
    • «la prouision de·la aliama en·la christiandat seyendo ministrado e | jmplido | juxta ley de judios segunt se·a acostumbrado fins a·oy en» [A-Sisa1-267v (1464)];
      Ampliar
    • «singular y no a·la aliama.§ Capitol que el gabellador pueda | omplir | hun cillero en·la christiandat.§ Item ordena que el gabellador pueda» [A-Sisa1-267r (1464)];
      Ampliar
    • «canales de fusta o de piedra. por las quales las cubas se puedan | vmplir |. E aya espaçio de cuba a cuba por que se puedan mejor reconosçer. » [B-Agricultura-020v (1400-60)];
      Ampliar
    Distribució  A: 2; B: 1;
Formes
jmplido (1), omplir (2), vmplir (1);
Variants formals
implir (1), omplir (2), umplir (1);
1a. doc. DCECH: Ø (CORDE: 1500)
1a. doc. DICCA-XV 1400-60
Freq. abs. 4
Freq. rel. 0,0228/10.000
Família etimològica
PLERE: acomplimiento, completas, completorio, cumplidamente, cumplidero -a, cumplido -a, cumplidor -ora, cumplimiento, cumplir, henchimiento, henchir, manojo, manopla, omplir, reblir, reomplir, repleción, supleción, suplemento, suplidor -ora, suplimiento, suplir;