Del latín RANCOREM, derivado de RANCESCERE, 'enranciar'.
Nebrija (Lex1, 1492): *Rancor rancoris. por el rancio.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Rancor ira envegecida. odium .ij.
Formes
rancor (18), rancores (2), rencor (2);
Variants formals
rancor (20), rencor (2);
1a. doc. DCECH:
1330-43 (CORDE: 1330-43)
1a. doc. DICCA-XV
1440-60
Freq. abs.
22
Freq. rel.
0,0985/10.000
Família etimològica
RANCIDUS: ranciedad, rancio -a, rancurar, rencor, rencura;