seo

Tomado del catalán seu, del latín SEDEM, derivado de SEDERE, 'estar sentado'.
Nebrija Ø
  • 1
    sust. fem.
    Iglesia que es sede de una diócesis.
    Relacions sinonímiques
    catedral;
    Exemples
    • «Paulo Nicholai. § A·los amados e fieles nuestros micer Johan Subirats sacristan de·la | seu | de Çaragoça e micer Francisco Çarçuela jutges del patrimonjo nuestro en·el regno d» [A-Cancillería-2391:036v (1415)];
      Ampliar
    • «de grant circumspeccion don Johan de Subirats bachiller en decretos canonge et sacristan de·la | seu | de Çaragoça et mossen Francisco Sarçuela cauallero doctor en leyes et consellero del dito» [A-Rentas2-003r (1417)];
      Ampliar
    • «vuestros dar e pagar en cada·vn anyo al dicto capitol de·la | seu | los dictos dos sueldos de treudo en cadaun anyo por razon de» [A-Sástago-179:010 (1443)];
      Ampliar
    • «de aquel (segun las constituciones de Tarragona) al prior de·la | seo | . y d·esta causa regia el preboste o prior. Queria el» [D-CronAragón-147v (1499)];
      Ampliar
    Distribució  A: 27; C: 1;
Formes
seo (1), seu (27);
Variants formals
seo (1), seu (27);
1a. doc. DCECH: 1650 (CORDE: 1499)
1a. doc. DICCA-XV 1415
Freq. abs. 28
Freq. rel. 0,160/10.000
Família etimològica
SEDERE: aseado -a, asentado -a, asentamiento, asentar, aseo, asesor -ora, asiduidad, asiento, asosegar, asosiego, desasentar, desasosegado -a, desasosiego, desensillar, desposeer, ensilladura, ensillar, insidioso -a, obsidio, poseedor -ora, poseer, posesión, posesor -ora, presea, presidencia, presidente -a, presidir, residencia, residente, residir, residuo, sede, sediente, seer, sege, sentar, seo, ser1, ser2, sieso, silla, sisa, sisar, sisero -a, sobreseer, sobreseimiento, solio, sosegado -a, sosegar, sosiego, subsidiario -a, subsidio;