apetecer

Tomado del latín appetere, 'intentar tomar'.

Nebrija (Lex1, 1492): Ø
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Apetecer lo onesto. expeto .is. Apetecer como quiera. appeto .is.
  • 1
    verbo trans.
    Querer <una persona> obtener o poseer [algo].
    Variants lèxiques
    apetir;
    Exemples
    • «el que siempre e de continuo piensa que ha de morir. Ca el codiciar, e | appetecer | de los ojos: es menospreciado, quando alguno piensa que tan cedo ha de dexar todas» [C-Cordial-011r (1494)];
      Ampliar
    • «llena. y en·el acto de·la carne son fuertes. y | apetecen | lo. comen bien y digiren lo y lieuan·lo. abundan de» [B-Fisonomía-050v (1494)];
      Ampliar
    • «quieran ya no es possible boluer el camino de tal desseo porque no | apetecen | . pues no hay quien por su voluntad dende los echasse y menos» [D-ViajeTSanta-114r (1498)];
      Ampliar
    • «hi el amar en desamar / pora dexar de amar / hi | apeteçer | / que pora aborrecer / al mi veyer / el remedio vos seria» [E-CancMontserrat-003r (1462-75)];
      Ampliar
    Distribució  B: 5; C: 1; D: 5;
Formes
apetece (2), apetecen (5), apetecer (2), appetece (1), appetecer (1);
Variants formals
apetecer (10), appetecer (1);
1a. doc. DCECH: 1580 (CORDE: 1407-63)
1a. doc. DICCA-XV 1448-65
Freq. abs. 11
Freq. rel. 0,0627/10.000
Família etimològica
PETERE: ad imperpetuum, apetecer, apetecible, apetente, apetir, apetito, apetitud, competente, competer, competidor -ora, competir, despedida, despedimiento, despedir, espedir, impétigo, ímpetu, impetuosamente, impetuoso -a, pedido, pedigüeño -a, pedimento, pedir, perpetuación, perpetual, perpetualmente, perpetuamente, perpetuar, perpetuidad, perpetuo -a, petición, petigo -inis, propiciar, repetidor -ora, repetir;