sinjusticia

Derivado de justicia, tomado del latín iustitia, 'justicia', con el prefijo sin, del latín SINE.
Nebrija Ø
  • 1
    sust. fem.
    Acción indebida, contraria a la equidad o al derecho.
    Variants lèxiques
    injusticia;
    Exemples
    • «que la ha quebrada. § .lii. Aquel faze fuerça. que faze | synjustiçia | por fazer prouecho a otro. Sy fazes tuerto non cobres a menor» [C-TratMoral-285r (1470)];
      Ampliar
    • «y cruda sentencia fuesse punido. pues ya seria gran crueldad y | sinjusticia | que nos cometamos en los propios fijos lo que defendemos en los ajenos» [D-TratRoma-026r (1498)];
      Ampliar
    • «y discretos mandan y por el contrario muy peligrosas donde passion y | sinjusticia | lieuan la bandera. He yo seguido por la mayor parte la hystoria» [D-ViajeTSanta-090r (1498)];
      Ampliar
    Distribució  B: 1; C: 2;
Formes
sinjusticia (2), synjustiçia (1);
Variants formals
sinjusticia (2), synjusticia (1);
1a. doc. DCECH: Ø (CORDE: 1488)
1a. doc. DICCA-XV 1470
Freq. abs. 3
Freq. rel. 0,0171/10.000
Família etimològica
IUS: adjuración, adjurar, conjuración, conjurado -a, conjurador -ora, conjurar, conjuro, esperjurio -a, injuria, injuriado -a, injuriador -ora, injuriante, injuriar, injuriosamente, injurioso -a, injustamente, injusticia, injusto -a, ipso iure, iudex -icis, iuratus -a -um, iuris et facti ignorantia, ius -ris, ius luendi, jura, jurada, juradería, jurado, jurador -ora, juramentar, juramento, jurante, jurar, jurgio, jurídico -a, jurisdicción, jurista, juro, justamente, justedad, justicia, justiciado, justiciado -a, justiciar, justicier, justiciero -a, justificación, justificadamente, justificado -a, justificar, justo, justo -a, perjurar, perjurio, perjuro -a, sinjusticia;
SINE: sin, sinjusticia, sinrazón, sinsabor, sinse;