Del latín tardío TRONUM, postverbal de TRONARE, por TONARE, y este derivado de TONITRUS, 'trueno'.
Nebrija (Lex1, 1492): Ø
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Tronido o trueno. tonitrus .us. tonitru.
Formes
tronos (1), trueno (2), truenos (12);
Variants formals
trono (1), trueno (14);
1a. doc. DCECH:
1490 (CORDE 1200)
1a. doc. DICCA-XV
1400-60
Freq. abs.
15
Freq. rel.
0,0671/10.000
Família etimològica
TONUS: entonación, entonar, estruendo, trueno;