dominus -i

Nebrija (Lex1, 1492): Dominus .i. por señor como de siervos.
  • 1
    sust. lat.
    Señor.
    Exemples
    • «puedan fazer el processo de·los stablimjentos et dar conclusion a aquel. Placet | domino | regi.§ Que las armas que los jurados tiraran hayan de restituyr al mayordomo.§ » [A-Ordinaciones-007r (1418)];
      Ampliar
    • «los jurados primerament. Plaze al señor rey.§ Signum + mei Pauli Njcolay dicti | domjnj | regis secretarij qui de mandato dicti domjnj regis in·fine responsionum capitulorum presentis » [A-Ordinaciones-010v (1418)];
      Ampliar
    • «Signum + mei Pauli Njcolay dicti domjnj regis secretarij qui de mandato dicti | domjnj | regis in·fine responsionum capitulorum presentis capitulationis suplicationis in subscripsi ad maiorem corroborationem » [A-Ordinaciones-010v (1418)];
      Ampliar
    • «aquellas son contrarjas e·no mas.§ Ordinaciones huiusmodi per excellentissimum et gloriosisimum principem | dominum | Alfonsum Dei gracia regem Aragonum. Anno a·natiuitate dominj millesimo quadringentesimo vicesimo nono » [A-Ordinaciones-025r (1429)];
      Ampliar
    Distribució  A: 4;
Formes
domino (1), dominum (1), domjnj (2);
Variants formals
dominus -i (4);
1a. doc. DICCA-XV 1418
Freq. abs. 4
Freq. rel. 0,0228/10.000
Família etimològica
DOMUS: dama, domésticamente, domesticidad, doméstico -a, domiciliar, domicilio, dominación, dominante, dominar, domingo, dominica, dominical, dominicatura, dominico -a, dominio, dominus -i, don -oña, dona, doncel, doncella, dueña, dueño -a, en na, madama, madona, mayordomo;