Tomado del latín stigium, y este del griego stygeo, ‘odiar’.
Nebrija (Lex1, 1492): *Stygius .a .um. por cosa del infierno.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
Formes
estigia (1), estigias (1);
Variants formals
estigio -a (2);
1a. doc. DCECH:
Ø (CORDE: 1427-28)
1a. doc. DICCA-XV
1468
Freq. abs.
2
Freq. rel.
0,0114/10.000
Família etimològica
STYGEO: estigio -a;