plenus -a -um

Nebrija (Lex1, 1492): Plenus. a. um. por cosa llena.
  • 1
    adj. lat.
    Completo, total.
    Exemples
    • «o en otra manera de·las quales eres touido a restitucion. in forma | plenissima | en nombre del padre: e del fijo: e del Spiritu Sancto. amen. E» [C-SumaConfesión-023v (1492)];
      Ampliar
    • «Finito libro sit laus gloria Xpisto.§ Anthonius Aznar uocatur / qui escripsit a·Deo benedicatur / et detur sibi pro pena / paradisij gloria | plena | .§ Amen. anno 1480.¶» [E-CartasReyes-014r (1480)];
      Ampliar
    Distribució  C: 1; E: 1;
Formes
plena (1), plenissima (1);
Variants formals
plenissimus -a -um (1), plenus -a -um (1);
1a. doc. DICCA-XV 1480
Freq. abs. 2
Freq. rel. 0,00895/10.000
Família etimològica
PLERE: acomplimiento, completas, completorio, cumplidamente, cumplidero -a, cumplido -a, cumplidor -ora, cumplimiento, cumplir, emplenar, henchimiento, henchir, llenamente, llenar, llenedumbre, llenero -a, lleno -a, manípulo, manojo, manopla, omplir, plenamente, plenariamente, plenario -a, plene, pleneramente, plenero -a, plenilunio, plenitud, pleno -a, plenus -a -um, reblir, rellenar, relleno -a, reomplir, repleción, supleción, suplemento, suplidor -ora, suplimiento, suplir;