bizancio -a

Tomado del latín byzantium, derivado del topónimo Byzantium, y este del griego Byzántion.
Nebrija (Lex1, 1492): Bizantius .a .um. por cosa desta ciudad [Bizantium .ii].
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
  • 1
    adj./sust. masc./fem.
    [Persona] de Bizancio, ciudad de Tracia.
    Variants lèxiques
    bizantino -a;
Formes
;
Variants formals
;
1a. doc. DCECH: Ø (CORDE: 1528)
Freq. abs. 0
Freq. rel. 0,00000/10.000
Família etimològica
BYZANTION: bizancio -a, bizantino -a;