cuodlibeto

Tomado del latín tardío quodlibetum, derivado de quodlibet, 'lo que se quiera'. compuesto del relativo qui y libere, 'gustar, querer'.
Nebrija (Lex1, 1492): Quólibet. aduerbium. por adoquiera que.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
  • 1
    sust. masc.
    Texto de carácter polémico sobre un tema científico o moral.
    Exemples
    • «obligacion de restituir. en lo qual se deue distinguir segun Egidio en los | quolibetos | . Ca si el creedor por su propia voluntad: y acordadamente: y francamente lo» [C-SumaConfesión-092r (1492)];
      Ampliar
    • «o manifiesta infamia, o otros graues escandalos: segun Ramon y Joan de Napoles en sus | colibetos | . El otro caso es quando de·la tal subita restitucion se pudiesse seguir» [C-SumaConfesión-103r (1492)];
      Ampliar
    • «fagan honesto el fecho. A esto faze lo que dize Joan de Napoles en su | colibeto | nono en la question veinte y dos y Ricardo en·el quarto. y» [C-SumaConfesión-103r (1492)];
      Ampliar
    • «el testamento que sus herederos restituyan: y responde a esto Joan de Napoles en su | colibeto | nono en la question veinte y dos que esto abasta en dos casos» [C-SumaConfesión-103v (1492)];
      Ampliar
    Distribució  C: 4;
Formes
colibeto (2), colibetos (1), quolibetos (1);
Variants formals
colibeto (3), quolibeto (1);
1a. doc. DCECH: s.f. (CORDE: 1440-55)
1a. doc. DICCA-XV 1492
Freq. abs. 4
Freq. rel. 0,0179/10.000
Família etimològica
QUI: algo, antiguado -a, antiguamente, antigüedad, antiguo -a, antiquísimo -a, ca, cascuno -a, cataqui, como, cómo, cualque, cuodlibeto, cuyo -a, cúyo -a, porque, que1, que2, quequiera, qui, qui -ae -od, quicumque quaecumque quodcumque, quidam, quaedam, quodam, quien, quién, quienquiera, quiento -a, quilibet, quaelibet, quodlibet, quiquiere, quis -ae -id, quiscún -una, quisquis, quidquid , quizá, quod;
LIBERE: cuodlibeto, libídine, libidinoso -a, líbido;