aconstreñir

Del latín CONSTRINGERE, 'sujetar, encadenar', derivado de STRINGERE, 'apretar'.
Nebrija (Lex1, 1492): Adigo. is. por empuxar o costreñir actiuum .i. Cogo. is. coegi. por costreñir actiuum .i. Compello. is. li. por costreñir actiuum .i. Perpello. is. puli. por mucho costreñir actiuum .i. Urgeo. es. ursi. por costreñir actiuum .i.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Costreñir. cogo .is. impello .is.
  • 1
    verbo trans.
    Hacer <una persona o una cosa> difícil o imposible que [alguien o algo] se manifieste libremente.
    Relacions sinonímiques
    contener, embarazar, encadenar, moderar, refrenar, retener;
    Variants lèxiques
    constreñir, estreñir, restreñir;;
    Exemples
    • «en todas las cosas. he por tanto que la primera virtud es | acostrenir | la lengua. Segun que dize Caton. çiertos amaestramientos son en·el» [C-FlorVirtudes-328r (1470)];
      Ampliar
    Distribució  B: 1;
Formes
acostrenir (1);
Variants formals
acostrenir (1);
1a. doc. DCECH: Ø (CORDE: 1400-25)
1a. doc. DICCA-XV 1470
Freq. abs. 1
Freq. rel. 0,00570/10.000
Família etimològica
STRINGERE: aconstreñir, astringir, constrecha, constreita, constreñidamente, constreñimiento, constreñir, constricción, constriñente, destrecho, destreñir, distrito, estrechamente, estrechar, estrecho -a, estrechura, estreitamente, estreñidor, estreñimiento, estreñir, estrícula, prestigio, restrictivo -a, restringir, restriñidor -ora, restriñir;