acostumbrado -a

Derivado de costumbre, del latín CONSUETUDINEM, 'costumbre', derivado de SUESCERE, 'soler'.

Nebrija (Lex1, 1492): Assuetus. a. um. por cosa acostumbrada. Jnsolens. tis. por cosa no acostumbrada. Jnsolus. a. um. por cosa no acostumbrada. priscum. Moratus. a. um. por cosa bien acostumbrada. Suetus. a. um. por cosa acostumbrada.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Desabituar lo acostumbrado. desuefacio .is.
  • 1
    adj.
    Que se manifiesta de manera habitual o con frecuencia.
    Variants lèxiques
    costumbrado -a;
    Exemples
    • «anyo en la fiesta de Nadal de et con questia siquiere peyta real | acostumbrada | seys mil sueldos jaqueses. En los quales seys mil sueldos annuales son» [A-Rentas2-091r (1417)];
      Ampliar
    • «en el cuerpo como en non querer comer. nin tener señales de espeçial dolençia señalada e | acostunbrada | . nin saber causa nonbrada. prestar·le poco las comunes melezinas. E avn» [B-Aojamiento-146v (1425)];
      Ampliar
    • «al alba y Sol saliendo fueron se ayuntando a·la caua con esturmentos | acostumbrados | gozando se todos con la victoria que ya esperauan. los nuestros arriba» [D-ViajeTSanta-170v (1498)];
      Ampliar
    • «viniesse en el complimiento de vuestros desseos tan presto daria lugar dixessedes lo | acostumbrado | . iuzgando mi presta dissolucion. y de·la otra parte si·no» [E-Grisel-030v (1486-95)];
      Ampliar
    Distribució  A: 58; B: 17; C: 9; D: 10;
  • 2
    adj.
    Que ha adquirido cierta práctica habitual.
    Relacions sinonímiques
    vezado -a;
    Exemples
    • «sehido tomado ca assi se creye de vos por ser virtuosa persona y | acustumbrada | de administrar justicia vltra que nos fareys complascencia singular y al serenissimo rey» [A-Cancillería-3393:160r (1476)];
      Ampliar
    • «sea reportador de feas palabras. Salamon dize. el ome que es | acostunbrado | de dezir palabras d·escarnio. no se puede castigar de su vida» [C-TratRetórica-289r (1470)];
      Ampliar
    • «vna ley sancta. Despues llamo a grandes vozes y salio vn toro | acostumbrado | de comer la yerba entre sus manos y en los cuernos leuo vn» [D-ViajeTSanta-105r (1498)];
      Ampliar
    • «deribas·me cadeldia / vellud Erculles Anteum / tu Atallanta secunda / egregia triumffante / estrenua millitante / vene Sione jocunda / nobilibus oriunda / de la bien | acostumbrada | / mi alma por ti penada / perte sit apene munda / vultum tuum de preemiantur / prinsipes duques barones / en tus» [E-CancAteneu-173r (1490)];
      Ampliar
    Distribució  A: 1; B: 1; C: 1; D: 1;
Formes
acostumbrada (18), acostumbradas (12), acostumbrado (32), acostumbrados (25), acostunbrada (3), acostunbradas (2), acostunbrado (3), acostunbrados (1), acustumbrada (1), acustumbrado (1);
Variants formals
acostumbrado -a (89), acostunbrado -a (8), acustumbrado -a (1);
1a. doc. DCECH: 1330-43 (CORDE: 1102)
1a. doc. DICCA-XV 1400-60
Freq. abs. 98
Freq. rel. 0,558/10.000
Família etimològica
SUESCERE: acostumbrado -a, acostumbrar, amansador -ora, amansar, consuetud, costumbrado -a, costumbrar, costumbre, desacostumbrado -a, mansedad, mansedumbre, manseza, manso -a, mansueto -a, mansuetud, mastín;