Tomado del latín condignum, 'condigno'.
Nebrija (Lex1, 1492): *Condignus. a. um. por cosa digna.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
Formes
condigna (6), condignas (1), condigno (3), condignos (1);
Variants formals
condigno -a (11);
1a. doc. DCECH:
s.f. (CORDE: 1407-63)
1a. doc. DICCA-XV
1417
Freq. abs.
11
Freq. rel.
0,0492/10.000
Família etimològica
DIGNUS: condignamente, condigno -a, desdén, desdeñar, desdeño, desdeñoso -a, dignamente, dignar, dignidad, digno -a, indignación, indignado -a, indignamente, indignar, indigno -a;