Del latín DEHONESTARE, 'deshonrar, infamar'.
Nebrija (Lex1, 1492): Dehonesto. as. por denostar o desonestar actiuum .i. Jnhonesto. as. aui. por denostar actiuum .i. Obprobro. as. aui. por denostar neutrum .ij. Opprobro. as. aui. por denostar.
Nebrija (Voc1, ca. 1495): Denostar. dehonesto .as. inhonesto .as. Denostar diziendo tachas. uitupero .as. Denostar diziendo vicios. Denostar a bozes. conuicior .aris.
Nebrija (Voc2, 1513): Denostar. dehonesto .as. inhonesto .as. Denostar diziendo tachas. vitupero .as.
Formes
denostado (4), denostamos (1), denostando (2), denostar (1), denostasse (1), denostaua (1), denostauan (1), denosto (1), denuesta (1), denuestan (1), denuesten (1), has denostado (1);
Variants formals
denostar (16);
1a. doc. DCECH:
1155 (CORDE: 1129)
1a. doc. DICCA-XV
1445-63
Freq. abs.
16
Freq. rel.
0,0716/10.000
Família etimològica
HONOS: denostante, denostar, denuesto, deshonestad, deshonestamente, deshonestar, deshonestidad, deshonesto -a, deshonor, deshonra, deshonradamente, deshonrado -a, deshonrar, honestad, honestamente, honestidad, honesto -a, honor, honorable, honorablemente, honorado -a, honoranza, honorificar, honoroso -a, honra, honrable, honradamente, honrado -a, honrador -ora, honramiento, honrar, honrosamente, honroso -a, inhonestamente, inhonesto -a, pundonor;