Del latín DISTURBARE, 'dispersar violentamente'.
Nebrija (Lex1, 1492): *Disturbo .as .aui. por desbaratar. actiuum .i.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
Formes
destorba (3), destorban (1), destorbar (5), destorbara (1), destorbaria (2), destorbarja (1), destorbase (1), destorbasse (2), destorbauan (4), destorbays (1), destorbe (1), destorbo (3), destoruan (1), destoruar (2), destorue (1);
Variants formals
destorbar (25), destorvar (4);
1a. doc. DCECH:
1250 (CORDE: 1196)
1a. doc. DICCA-XV
1400-60
Freq. abs.
29
Freq. rel.
0,165/10.000
Família etimològica
TURBARE: conturbar, destorbador -ora, destorbar, destorbo, desturbadamente, disturbio, enturbecer, enturbiar, estorbar, estorbo, perturbación, perturbar, térbol -ola, torbellino, turbación, turbado -a, turbador -ora, turbamiento, turbar, túrbido -a, turbieza, turbio -a, turbión, turbulento -a;