dico -is -ere

Nebrija (Lex1, 1492): Dico. is. por dezir artificiosa mente actiuum .i.
  • 1
    verbo lat.
    Decir.
    Exemples
    • «de·los jurados primerament. Plaze al señor rey.§ Signum + mei Pauli Njcolay | dicti | domjnj regis secretarij qui de mandato dicti domjnj regis in·fine responsionum capitulorum» [A-Ordinaciones-010v (1418)];
      Ampliar
    • «rey.§ Signum + mei Pauli Njcolay dicti domjnj regis secretarij qui de mandato | dicti | domjnj regis in·fine responsionum capitulorum presentis capitulationis suplicationis in subscripsi ad maiorem» [A-Ordinaciones-010v (1418)];
      Ampliar
    • «maestro, como scriue Jeronimo. Boluio·se entonces el piadoso Jesu y dixo·le: | tu dixisti | . quasi quisiendo dezir, por tu propia confession has manifestado tu maldad y a» [C-TesoroPasión-033v (1494)];
      Ampliar
    • «de·los que son padescientes / e quieren de amor curar / sine fine | dicentes | . § Sanctus. § Amores amor amor es / natural costillacion» [E-CancParís1-051v (1470-90)];
      Ampliar
    Distribució  A: 2; C: 1; E: 1;
Formes
dicentes (1), dicti (2), tu dixisti (1);
Variants formals
dico -is -ere (4);
1a. doc. DICCA-XV 1418
Freq. abs. 4
Freq. rel. 0,0179/10.000