Derivado de clavar, del latín tardío CLAVARE, derivado de CLAVUS, 'clavo'.
Nebrija (Lex1, 1492): Ø
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Clavar o enclavar. clauo .as. figo clauo.
Formes
enclaua (2), enclauada (7), enclauado (25), enclauados (6), enclauar (5), enclauaron (4), enclauaron· (1), enclauasse (1), enclauemos (2), enclaues (1), enclauo (3);
Variants formals
enclavar (57);
1a. doc. DCECH:
1250 (CORDE: 1218-50)
1a. doc. DICCA-XV
1417
Freq. abs.
57
Freq. rel.
0,255/10.000
Família etimològica
CLAVUS: clavar, clavel, clavera, clavija, clavo, desclavar, desenclavar, enclavado -a, enclavadura, enclavamiento, enclavar;