Tomado del latín emendare, derivado de mendum, 'error'.
Nebrija (Lex1, 1492): Emendo. as. aui. por emendar. actiuum .i.
Nebrija (Voc1, ca. 1495): Emendar. emendo. castigo. corrigo .is.
Nebrija (Voc2, 1513): Emendar amenudo. castigo. corrigo .is.
Formes
emeñada (1), emenda (1), emendada (3), emendadas (1), emendado (26), emendados (16), emendamos (2), emendando (5), emendando· (1), emendar (128), emendara (2), emendaran (1), emendaras (2), emendare (3), emendaremos (1), emendarias (1), emendaron (1), emendasse (2), emendaste (1), emendauan (1), emendays (1), emendedes (3), emendo (2), emienda (7), emiendan (1), emiende (4), emienden (3), emiendes (2), emjenda (1), emjende (1), emjenden (1), emmendaua (1), enmendar (4), enmendaras (1), enmjenda (1), enmjende (1), enmjenden (1), esmendauades (1), esmendauan (1), hauer emendado (1), jnmendado (1), jnmendar (1), ymendados (1), ymendar (2), ymendedes (1);
Variants formals
emeñar (1), emendar (225), emmendar (1), enmendar (8), esmendar (2), inmendar (2), ymendar (4);
1a. doc. DCECH:
1140 (CORDE: 1140)
1a. doc. DICCA-XV
1400-60
Freq. abs.
243
Freq. rel.
1,09/10.000
Família etimològica
MENDUM: enmendación, enmendar, enmienda, remendón -ona, remiendo;