Derivado de comendar, del latín COMMENDARE, 'confiar, encargar'.
Nebrija (Lex1, 1492): Commendo. as. aui. por encomendar actiuum .iij. Committo. is. si. por encomendar actiuum .iij.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Comendar o encomendar. commendo .as. Encomendar de palabra. mando .as. Encomendar como quiera. commendo .as. Encomendar cometer. committo .is.
Formes
auia encomendado (1), avia encomendada (1), encomanar (1), encomandadas (1), encomandastes (1), encomenda (1), encomendad (1), encomendada (23), encomendadas (13), encomendado (32), encomendados (10), encomendamos (2), encomendan (1), encomendando (8), encomendando· (2), encomendar (50), encomendara (3), encomendaras (1), encomendaren (1), encomendareys (1), encomendarian (2), encomendaron (8), encomendar· (1), encomendasse (4), encomendaste (3), encomendaua (2), encomenda· (1), encomende (2), encomendeis (1), encomendo (61), encomendo· (3), encomienda (23), encomiendamos (1), encomiendan (2), encomiendas (1), encomiende (6), encomienden (1), encomiendo (17), encomjenda (1), encomjendo (4), encommendados (1), encommendaras (1), encommendaua (1), encommendo (1), ha encomendado (3), han encomendado (1), hauer encomendado (1), hauia encomendado (6), haya encomendado (1), hayan encomendados (2), houiesse encomendado (1), houo encomendado (1), huuiesse encomendado (1), jncomendados (1);
Variants formals
encomanar (2), encomandar (1), encomendar (313), encommendar (3), incomendar (1);
1a. doc. DCECH:
1495 (CORDE: 1200)
1a. doc. DICCA-XV
1400-60
Freq. abs.
320
Freq. rel.
1,43/10.000
Família etimològica
MANDARE: acomendar, comanda, comandamiento, comendación, comendador -ora, comendar, comienda, demanar, demanda, demandador -ora, demandante, demandar, desmandar, encomendación, encomendar, encomendero -a, encomienda, manament, manar2, manda, mandado, mandador -ora, mandamiento, mandar, mandatum -i, mando, recomendación, recomendar;