Del latín INCURVARE, derivado de CURVUS, 'curvo'.
Nebrija (Lex1, 1492): Coruo. as. aui. por encorvar actiuum .i. Jncuruesco. is. por encorvar se. Jncuruo. as. aui. por encorvar. actiuum .i.
Nebrija (Voc1, ca. 1495): Encobar casi encorvar. incuruo .as. Encorvarse. incuruesco .is. Encorvar otra cosa. curuo .as. incuruo .as. Encorvar ala muger. incoitu. incuruo .as.
Nebrija (Voc2, 1513): Encobar casi encoruar. incuruo .as. Encoruarse. incuruesco .is. Encoruar otra cosa. curuo .as. incuruo .as.
Formes
encorbado (1), encorua (2), encoruada (1), encoruado (1), encoruan (1), encoruando (1), encoruar (3), encoruaran (1), encorue (2);
Variants formals
encorbar (1), encorvar (12);
1a. doc. DCECH:
1495 (CORDE: 1200)
1a. doc. DICCA-XV
1400-60
Freq. abs.
13
Freq. rel.
0,0582/10.000
Família etimològica
CURVUS: acorvar, corcovo, corva, corvadura, corvaza, corvo -a, curvado -a, encorvar, recorvado -a;