eternidad

Tomado del latín aeternitatem, derivado de aeternus, contracción de aeviternus, y este derivado de aevum, 'duración, edad'.
Nebrija (Lex1, 1492): Aeternitas .artis. por aquella duracion [que siempre dura].
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
  • 1
    sust. fem.
    Extensión de tiempo sin principio ni fin.
    Exemples
    • «d·este valle de miserias librado libre a·su gloria venir. en do contempleys con segura | eternidat | el dador de tantos e prouechosos dones. § Escripta en·la mi villa de Torralua. 3ª» [B-Aojamiento-150v (1425)];
      Ampliar
    • «truhan: e dado a·las vanidades del mundo: començo vn dia de pensar en·la | eternidad | de·la pena del infierno, e dixo en su coraçon. Si te dixiessen e te» [C-Cordial-053r (1494)];
      Ampliar
    • «reyno de Dios: es alabado de·la mucha alegria: que tura de continuo en·la | eternidad | . Onde Gregorio en·la omelia dize. Que lengua abasta a exprimir, o que entendimiento» [C-Cordial-060v (1494)];
      Ampliar
    • «se alegran: por que nos que sperança de tanta gloria e de la | eternidad | tenemos no nos alegraremos? No nos amoniesta quiça el Apostol diziendo: Gozad siempre » [D-Vida-012v (1488)];
      Ampliar
    Distribució  B: 15; C: 1;
Formes
eternidad (15), eternidat (1);
Variants formals
eternidad (15), eternidat (1);
1a. doc. DCECH: 1490 (CORDE: 1376-96)
1a. doc. DICCA-XV 1425
Freq. abs. 16
Freq. rel. 0,0912/10.000
Família etimològica
AEVUM: ab aeterno, edad, eternal, eternalmente, eternamente, eternidad, eterno -a;