exidor -ora

Resultado aragonés derivado de exir, del latín EXIRE, derivado de IRE, 'ir'.
Nebrija Ø
  • 1
    adj.
    Que puede salir o proceder de un lugar.
    Exemples
    • «de oro de·los bienes de qualquiera de vos qu·el contrario fiziere | exidores | e a nuestros cofres aplicadores que luego que la presente nuestra proujsion vos» [A-Cancillería-3665b:071r (1491)];
      Ampliar
    Distribució  A: 1;
Formes
exidores (1);
Variants formals
exidor -ora (1);
1a. doc. DCECH: Ø
1a. doc. DICCA-XV 1491
Freq. abs. 1
Freq. rel. 0,00570/10.000
Família etimològica
IRE: ab initio, ambición, ambicioso -a, ámbito, circuición, circuir, circuito, coito, comenzadero -a, comenzamiento, comenzar, comienzo, cómito, compezar, condado, conde, condesa, condestable, convenido -a, desexir, ejida, ejido, encomenzar, escomenzar, eundus -a -um, exidor -ora, exiente, exir, éxito, ida, introito, ir, ite missa est, óbito, perecedero -a, perecedor -ora, perecer, perir, preterir, pretor, pretorio -a, sedición, sedicioso -a, sobtado -a, sobtosamente, sobtoso -a, subida, subidamente, subido -a, subimiento, subir, súbitamente, subitáneo -a, súbito -a, supitaño, transir, tránsito, transitorio -a, vaivén, vizcondado, vizconde, vizcondesa;