Tots els trobats: 16
Ocurrències: 1.231
Pàgina 1 de 1, es mostren 16 registres d'un total de 16, començant en el registre 1, acabant en el 16
Mot Ètim 1a. doc. DCECH 1a. doc. DiCCA-XV

acostumbrado -a

Derivado de costumbre, del latín CONSUETUDINEM, 'costumbre', derivado de SUESCERE, 'soler'.

1330-43 (CORDE: 1102) 1400-60

acostumbrar

Derivado de costumbre, del latín CONSUETUDINEM, 'costumbre', derivado de SUESCERE, 'soler'.

1330-43 (CORDE: 1105) 1400-60

amansar

Derivado de manso, del latín vulgar *MANSUM, por MANSUETUM, 'manso, domesticado', part. pas. de MANSUESCERE, compuesto de MANUS, 'mano', y SUESCERE, 'acostumbrarse'.

1300 (CORDE: 1200) 1400-60
consuetud Tomado del latín consuetudo, 'costumbre', derivado de suescere, 'acostumbrarse'. s.f. (CORDE: 1427-28) 1450
costumbrado -a Derivado de costumbre, del latín CONSUETUDINEM, 'costumbre', derivado de SUESCERE, 'soler'. 1220-50 (CORDE: 1236) 1417
costumbrar Derivado de costumbre, del latín CONSUETUDINEM, 'costumbre', derivado de SUESCERE, 'soler'. 1220-50 (CORDE: 1250) 1412
costumbre Del latín CONSUETUDINEM, 'costumbre', derivado de SUESCERE, 'acostumbrarse'. 1140 (CORDE: 1188) 1400-60
desacostumbrado -a Derivado de acostumbrar, y este derivado de costumbre, del latín CONSUETUDINEM, 'costumbre', derivado de SUESCERE, 'soler'. Ø (CORDE: 1270) 1417
mansedad Derivado de manso, del latín vulgar MANSUM, 'domesticado', alteración del clásico MANSUETUS, part. pas. de MANSUESCERE, compuesto de MANUS, 'mano', y SUESCERE, 'acostumbrarse'. s.f. (CORDE: 1254-60) 1470
mansedumbre Del latín MANSUETUDINEM, 'mansedumbre', derivado de MANSUETUS, part. pas. de MANSUESCERE, compuesto de MANUS, 'mano', y SUESCERE, 'acostumbrarse'. 1220-50 (CORDE: 1230) 1423
manseza Derivado de manso, del latín vulgar MANSUM, 'domesticado', alteración del clásico MANSUETUS, part. pas. de MANSUESCERE, compuesto de MANUS, 'mano', y SUESCERE, 'acostumbrarse'. s.f. (CORDE: 1377-99) 1499
manso -a Del latín vulgar MANSUM, 'domesticado', alteración del clásico MANSUETUS, part. pas. de MANSUESCERE, compuesto de MANUS, 'mano', y SUESCERE, 'acostumbrarse'. 1220-50 (CORDE: 1215) 1400-60
mansueto -a Tomado del latín mansuetum, part. pas. de mansuescere, compuesto de manus, 'mano', y suescere, 'acostumbrarse'. s.f. (CORDE: 1379-84) 1493
mansuetud Tomado del latín mansuetudo, 'mansedumbre', derivado de mansuetus, part. pas. de mansuescere, compuesto de manus, 'mano', y suescere, 'acostumbrarse'. s.f. (CORDE: 1376-96) 1458-67
mastín Tomado del francés antiguo mastin, y este del latín vulgar *MANSUETINUM, 'doméstico', compuesto de MANUS, 'mano', y SUESCERE, 'acostumbrarse'. 1330-43 (CORDE: 1250-99) 1489
amansador -ora Derivado de amansar, y este derivado de manso, del latín vulgar MANSUM, que reemplazó a MANSUETUS, compuesto de MANUS y SUESCERE, ‘acostumbrarse’. 1280 (CORDE: 1280) 1468
Pàgina 1 de 1, es mostren 16 registres d'un total de 16, començant en el registre 1, acabant en el 16