Del latín RESONARE, 'repercutir un sonido', derivado de SONARE, 'sonar', y este derivado de SONUS, 'sonido'.
Nebrija (Lex1, 1492): Echo. us. por la boz que resurte & resuena. Reboo. as. reboaui. por resonar neutrum .v. Resono. as. aui. por resonar neutrum .v. Resonus. a. um. por cosa que resuena.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
Grammatical forms
resonar (1), ressonando (1), ressuena (1), resuena (5), resuenaua (1), resuene (2);
Formal variants
resonar (9), ressonar (2);
1st. doc. DCECH:
1490 (CORDE: 1348)
1st. doc. DICCA-XV
1430-60
Abs. Freq.
11
Rel. Freq.
0.0492/10,000
Etymological family
SONUS: consonante, consonar, consono -a, re, resonar, somatén, son, sonada, sonado -a, sonador -ora, sonamiento, sonante, sonar, soneto, sonido, sonoro -a, sueno;