Derivado de carro, probablemente a través del catalán, del latín CARRUM, ‘carro’, de origen galo.
Nebrija (Lex1, 1492): Carruca .ae. por la carreta. Modiolus .i. por la maça de carreta. Orbita .ae. por el carril dela carreta. Sarrácum .i. por el carro o carreta. Cantus .i. por el cincho dela rueda de carreta.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Carreta. carrus .i. carruca .ae. plaustrum .i. Carpintero de carretas. carrucarius .ii. Carreton pequeña carreta. plostellum .i. Carril de carreta. orbita .ae. Cincho de rueda de carreta. cantus .i. Maça de carreta. tympanum .i. Rueda de carreta. orbita .ae.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Carreta. carrus .i. carruca .ae. plaustrum .i. Carpintero de carretas. carrucarius .ii. Carreton pequeña carreta. plostellum .i. Carril de carreta. orbita .ae. Cincho de rueda de carreta. canthus .i. Maça de carreta. tympanum .i. modiolus .i. Rueda de carreta. orbita .ae. rota.
Formes
carreta (1), carretas (9);
Variants formals
carreta (10);
1a. doc. DCECH:
1200 (CORDE: 1196)
1a. doc. DICCA-XV
1418
Freq. abs.
10
Freq. rel.
0,0448/10.000
Família etimològica
CARRUS: acarrear, carga, cargado -a, cargador -ora, cargamiento, cargar, cargo, cargoso -a, carguerío, carrear, cárrega, carrera, carreta, carretero -a, carriador -ora, carriasacos, carrillo, carro, carruaje, charriote, descargado -a, descargar, descargo, descarregar, desencargar, encargadamente, encargar, encarregar, escargar, escargo, recargo;