Del latín CIBUS, 'alimento, manjar'.
Nebrija (Lex1, 1492): Cibatus. us. por el cevo o mantenimiento. Cibus. i. por el cevo o manjar. Jnescatio. onis. por aquel cevo.
Nebrija (Voc1, ca. 1495): Cevo. cibus .i. esca .ae. Cevado con cevo. altilis .e.
Nebrija (Voc2, 1513): Ceuo. cibus .i. esca .ae. Ceuado con ceuo. altilis .e. saginatus.
1st. doc. DCECH:
1220-50 (CORDE: 1228-46)
1st. doc. DICCA-XV
1489
Abs. Freq.
5
Rel. Freq.
0.0224/10,000
Etymological family
CIBUS: cebada, cebadera, cebar, cebo, cibera, cibo;