Derivado de comendar, del latín COMMENDARE, 'confiar, encargar'.
Nebrija (Lex1, 1492): Commendatarius. por comendador de orden.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Comendador de orden. commendatarius.
Formas
comandador (1), comendador (73), comendadores (6);
Variantes formales
comandador (1), comendador (79);
1ª doc. DCECH:
1184 (CORDE: 1179-84)
1ª doc. DICCA-XV
1412
Frec. abs.
80
Frec rel.
0,358/10.000
Familia etimológica
MANDARE: acomendar, comanda, comandamiento, comendación, comendador -ora, comendar, comienda, demanar, demanda, demandador -ora, demandante, demandar, desmandar, encomendación, encomendar, encomendero -a, encomienda, manament, manar2, manda, mandado, mandador -ora, mandamiento, mandar, mandatum -i, mando, recomendación, recomendar;