Del latín DISTURBARE, 'dispersar violentamente', derivado de TURBA, 'mezcla, desorden'.
Nebrija (Lex1, 1492): *Disturbo .as .aui. por desbaratar. actiuum .i.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
Grammatical forms
destorba (7), destorbado (1), destorbados (1), destorban (1), destorbar (10), destorbara (1), destorbaria (3), destorbarja (1), destorbase (1), destorbasse (3), destorbauan (4), destorbays (1), destorbe (1), destorbo (4), destoruan (1), destoruar (4), destorue (1), hauia destorbado (1);
Formal variants
destorbar (40), destorvar (6);
1st. doc. DCECH:
1250 (CORDE: 1196)
1st. doc. DICCA-XV
1400-60
Abs. Freq.
46
Rel. Freq.
0.206/10,000
Etymological family
TURBA: conturbar, destorbador -ora, destorbar, destorbo, desturbadamente, disturbio, enturbecer, enturbiar, estorbar, estorbo, perturbación, perturbar, térbol -ola, torbellino, turbación, turbado -a, turbador -ora, turbamiento, turbar, túrbido -a, turbieza, turbio -a, turbión, turbulento -a;