Tomado del catalán doblenc, derivado de doble, del latín DUPLUM, 'doble', derivado de DUO, 'dos' y PLICARE, 'plegar'.
Nebrija Ø
Formes
doblen (2);
Variants formals
doblen (2);
1a. doc. DCECH:
Ø (CORDE: 1292)
1a. doc. DICCA-XV
1417
Freq. abs.
2
Freq. rel.
0,00895/10.000
Família etimològica
DUO: deuterosa, dobla, dobladamente, doblado -a, dobladura, doblar, doble, doblegar, doblén, doblero, doblez, doce, docena, doceno -a, dos, doscientos -as, dubio, dubitación, dubitar, ducenturio -onis, duda, dudante, dudanza, dudar, dudo, dudoso -a, duplicado -a, duplicar, endós -dues, indubitadamente, indubitado -a, mendudoso -a, redoblar, redubtable, redubtar, trasdoblar, vintedós, vintedoseno -a;
PLICARE: allegación, allegadizo -a, allegado -a, allegador -ora, allegamiento, allegar, aplegar, aplicación, aplicadero -a, aplicador -ora, aplicar, cómplice, desplegar, doble, doblegar, doblén, doblero, doblez, emplear, esplegar, espleitar, espleito, explicación, explicadamente, explicar, explícitamente, explico -as -are, implicar, implícitamente, implícito -a, inexplicable, llegar, multiplicación, multiplicado -a, multiplicar, multiplicativo -a, plega, plegador, plegar, pliego, replicación, replicar, suplicación, suplicante, suplicar, suplicio, triplicar;