| Mot | Ètim | 1a. doc. DCECH | 1a. doc. DiCCA-XV |
|---|---|---|---|
|
amador -ora |
Derivado de amar, del latín AMARE, 'que ama'. |
s.f. (CORDE: 1236) | 1417 |
| amansador -ora | Derivado de amansar, y este derivado de manso, del latín vulgar MANSUM, que reemplazó a MANSUETUS, compuesto de MANUS y SUESCERE, ‘acostumbrarse’. | 1280 (CORDE: 1280) | 1468 |
|
amenazador -ora |
Derivado de amenaza, del latín MINACIAM, 'amenaza', derivado de MINAE, 'amenazas'. |
s.f. (CORDE: 1240-72) | 1488 |
| amonestador -ora | Derivado de amonestar, tomado del latín admonere, derivado de monere, ‘molestar’, quizás por cruce con molestare. | s.f. (CORDE: 1260) | 1468 |
|
amparador -ora |
Derivado de amparar, del latín vulgar *ANTEPARARE, 'disponer de antemano, prevenir', derivado de PARARE, 'preparar'. |
s.f. (CORDE: 1200) | 1499 |
|
andador -ora |
Derivado de andar, del latín AMBULARE, 'andar'. |
s.f. (CORDE: 1141-1235) | 1417 |
|
antecesor -ora |
Tomado del latín antecessorem, 'predecesor', compuesto de ante, 'delante', y cedere, 'retirarse'. |
1220-50 (CORDE: 1234) | 1414 |
|
anunciador -ora |
Derivado de anunciar, tomado del latín annuntiare, 'anunciar', derivado de nuntius, 'mensajero'. |
s.f. (CORDE: 1400) | 1480-95 |
|
aparador |
Derivado de aparar, del latín APPARARE, 'preparar, disponer', y este derivado de PARARE, 'preparar'. |
1495 (CORDE: 1453) | 1494 |
|
aplicador -ora |
Derivado de aplicar, tomado del latín applicare, 'apoyar, adosar, dirigir hacia', derivado de plicare, 'doblar'. |
s.f. (CORDE: 1417) | 1417 |
|
apretador |
Derivado de apetrar, del latín tardío *APPECTORARE, 'estrechar contra el pecho'. |
s.f. (CORDE: 1400) | 1499 |
| arador -ora | Derivado de arar, del latín ARARE, ‘arar’. | s.f. (CORDE: 1256) | 1400-60 |
|
arbitrador -ora |
Derivado de arbitrar, tomado del latín arbitrare, 'juzgar, opinar', derivado der arbiter, 'testigo'. |
Ø (CORDE: 1324) | 1438 |
|
arrancador -ora |
Derivado de arrancar, de origen incierto, relacionado con el germánico HRING, 'hilera de tropas'. |
Ø (CORDE: 1300) | 1467 |
| arrapador -ora | Derivado de rapar, del gótico *HRAPÔN, 'arrebatar, arrancar, tirar del cabello'. | Ø (CORDE: 1657) | 1494 |
|
arrendador -ora |
Derivado de arrendar1, y este derivado de renda, del latín vulgar *RENDITA, part. pas. de *RENDERE, por REDDERE, 'devolver', derivado de DARE. |
1605 (CORDE: 1254) | 1400 |
| arromanzador -ora | Derivado de arromançar, y este derivado de romance, a su vez, derivado de romano, del latín ROMANUM, ‘perteneciente a Roma’. | s.f. (CORDE: 1400) | 1400-60 |
|
asechador -ora |
Derivado de assechar, del latín ASSECTARI, 'seguir constantemente', derivado de SEQUI, 'seguir'. |
Ø (CORDE: 1240-72) | 1498 |
|
asesor -ora |
Tomado del latín assessorem, 'el que se sienta al lado', derivado de assidere, y este derivado de sedere, 'estar sentado'. |
1592 (CORDE: 1377-99) | 1417 |
| asolador -ora | Derivado de assolar, del latín tardío ASSOLARE, ‘derribar, devastar’, derivado de SOLUM, ‘suelo’. | Ø (CORDE: 1527) | 1468 |