Tomado del latín tardío sepultare, derivado de sepultus, part. pas. de sepelire, 'sepultar'.
Nebrija (Lex1, 1492): Situs. a. um. por cosa sepultada. Tumulo. as. aui. por sepultar actiuum .i.
Nebrija (Voc1, ca. 1495 y Voc2, 1513): Ø
Formes
han sepultada (1), hauer sepultado (1), sepultada (3), sepultadas (4), sepultado (80), sepultados (19), sepultan (9), sepultando (1), sepultar (23), sepultaron (4), sepultasse (1), sepultassen (2), sepultasses (1), sepulto (6);
Variants formals
sepultar (155);
1a. doc. DCECH:
1490 (CORDE: 1254)
1a. doc. DICCA-XV
1450-90
Freq. abs.
155
Freq. rel.
0,694/10.000
Família etimològica
SEPELIRE: insepulto -a, sepelir, sepulcro, sepultar, sepultura;